We leven in een tijdperk van polycrisis - een tijd waarin sociale, milieu- en politieke druk elkaar overlappen en versterken. Het is niet langer voldoende om problemen geïsoleerd aan te pakken. Alles is met elkaar verbonden. Alles is van elkaar afhankelijk.

Mensen verliezen hun vertrouwen in instellingen. Polarisatie breidt zich uit. Te veel mensen voelen zich niet gezien, niet gehoord en buitengesloten.

En toch is dit geen tijd voor wanhoop. Dit is een tijd voor leiderschap. Maar niet het oude soort. Geen leiderschap dat gedreven wordt door controle, competitie of winst op korte termijn. Wat we nu nodig hebben is leiderschap dat de samenleving centraal stelt. Leiderschap dat waarde creëert voor het geheel, niet alleen voor enkelen.

Bij MobileSchool.org is dat wat ons drijft. Of we nu werken op straat, in scholen of in bedrijven, we zetten ons in voor een nieuw soort leiderschap. Leiderschap dat hoopvol, menselijk en geworteld is in actie. De afgelopen jaren hebben we het voorrecht gehad om samen te werken met partners die deze visie delen: dat een andere toekomst mogelijk is en dat leiderschap moet evolueren om deze toekomst tegemoet te treden.

In mijn keynote over 'Changemaker Leadership' kom ik vaak terug op drie overtuigingen die richting geven aan alles wat we doen.

Ten eerste: we moeten blijven geloven dat verandering mogelijk is.

In tijden van pech is het verleidelijk om je terug te trekken, je af te sluiten en met de vinger te wijzen. Maar echte leiders steunen. Ze blijven geloven dat systemen kunnen veranderen, dat mensen kunnen groeien, dat denkwijzen kunnen evolueren.

Dit is geen naïef optimisme. Het is radicale hoop, een spier die we moeten trainen. Want als we stoppen met geloven, stoppen we met proberen.

Ten tweede: iedereen kan bijdragen aan positieve verandering.

Dat geldt ook voor de jongere op de hoek van de straat, de opgebrande leraar, het bedrijfsteam dat onder druk staat. Maar mensen moeten zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelen als onderdeel van iets dat groter is dan zijzelf. Empowerment is geen modewoord, het is een voorwaarde voor participatie. Inclusief leiderschap creëert ruimtes waar mensen worden erkend, vertrouwd en uitgenodigd om leiding te geven vanuit hun positie, niet ondanks wie ze zijn.

Ten derde: de meeste mensen bedoelen het goed.

Zelfs als ze handelen uit angst, frustratie of agressie. Als we de tijd nemen om te begrijpen wat er achter het gedrag, het trauma, de uitsluiting en de onzekerheid schuilgaat, vinden we vaak een gemeenschappelijke basis. Daarom is empathie geen 'zachte vaardigheid', maar een vereiste voor leiderschap. Als we willen dat mensen zich goed gedragen, moeten we systemen bouwen die mensen goed behandelen. De toon wordt gezet aan de top. Als leiders werken met samenhang en integriteit zonder verborgen agenda's of morele dubbele standaarden, nodigen ze anderen uit hetzelfde te doen.

Dat is het soort leiderschap waar wij in geloven. En dat is het soort leiderschap dat we helpen opbouwen op mobileschool.org, met onze StreetSmart tools en onze StreetwiZe leiderschapsreizen.

2024 was niet gemakkelijk. Maar het was krachtig. We zagen moed op onverwachte plaatsen. Creativiteit waar anderen crisis zagen. We zagen jongerenwerkers, changemakers en leiders uit het bedrijfsleven opstaan. Niet omdat het makkelijk was, maar omdat ze er genoeg om gaven om in actie te komen.

Dit rapport beschrijft die reis van uitdaging, groei en impact.

In 2025 blijven we doen waar we goed in zijn:

Duidelijk, consequent en hoopvol voor de dag komen.

Want echte verandering begint niet bij systemen, ... het begint bij mensen.

En met leiderschap dat kiest voor verbinding boven controle, altijd!

Arnoud Raskin

Oprichter - MobileSchool.org